آنفولانزای بوقلمون ( Turkey flu ) یکی از بیماری‌های ویروسی بسیار مسری است که می‌تواند خسارات سنگینی به مزارع پرورش بوقلمون وارد کند. شناخت این بیماری، علائم آن، راه‌های پیشگیری و روش‌های درمانی نه‌تنها برای دامپزشکان، بلکه برای پرورش‌دهندگان طیور نیز ضروری است.

—

🔸 معرفی بیماری آنفولانزای بوقلمون Turkey flu

تعریف و ماهیت بیماری Turkey flu

آنفولانزای بوقلمون نوعی بیماری ویروسی است که توسط ویروس آنفولانزای نوع A (Influenza A virus) ایجاد می‌شود. این ویروس به‌شدت مسری بوده و می‌تواند موجب تلفات گسترده در گله‌های بوقلمون شود.

انواع ویروس آنفولانزا Turkey flu

ویروس آنفولانزا بر اساس پروتئین‌های سطحی خود به زیرگروه‌های مختلفی مانند H5، H7 و H9 تقسیم می‌شود. این ویروس‌ها به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند:

ویروس کم‌حدت (LPAI): علائم خفیف‌تری ایجاد می‌کند و معمولاً منجر به مرگ‌ومیر گسترده نمی‌شود.

ویروس پرحدت (HPAI): علائم شدید داشته و تلفات گسترده‌ای در گله‌ها به همراه دارد.

تاریخچه شیوع بیماری Turkey flu

در دهه‌های اخیر، شیوع آنفولانزای پرندگان در کشورهای مختلف، از جمله ایران، چالش‌های بزرگی را برای صنعت طیور ایجاد کرده است. شیوع ویروس‌های H5N1 و H9N2 در ایران، به‌ویژه در مزارع بوقلمون، اهمیت پیشگیری و کنترل این بیماری را دوچندان کرده است.

---

🔸 عوامل ایجادکننده بیماری

🔹 عامل اصلی بیماری Turkey flu

عامل اصلی آنفولانزای بوقلمون، ویروس آنفولانزای نوع A است که از خانواده Orthomyxoviridae محسوب می‌شود. این ویروس دارای ژنوم RNA تک‌رشته‌ای و قطعه‌قطعه است که باعث تنوع ژنتیکی بالای آن می‌شود. این ویژگی موجب می‌شود ویروس به‌سرعت جهش پیدا کند و انواع جدیدی از آن به وجود آیند، که برخی از آن‌ها می‌توانند از حیوانات به انسان منتقل شوند.

🔹 دسته‌بندی ویروس‌ها بر اساس حدت (شدت بیماری‌زایی) Turkey flu

ویروس‌های کم‌حدت (LPAI): علائم خفیف‌تری ایجاد می‌کنند که معمولاً محدود به دستگاه تنفسی هستند. این ویروس‌ها ممکن است بدون ایجاد مرگ‌ومیر گسترده، رشد بوقلمون‌ها را کاهش دهند و باعث زیان اقتصادی شوند.

ویروس‌های پرحدت (HPAI): این نوع ویروس‌ها مانند H5N1 و H7N9 می‌توانند به‌سرعت در گله گسترش یافته و منجر به تلفات گسترده شوند. علاوه بر دستگاه تنفسی، این ویروس‌ها بر سیستم گردش خون و سایر اندام‌های حیاتی نیز تأثیر می‌گذارند.

🔹 نقش پرندگان وحشی در انتقال ویروس Turkey flu

پرندگان وحشی، به‌ویژه پرندگان آبزی مانند اردک‌ها، غازها و قوها، مخزن طبیعی ویروس آنفولانزا محسوب می‌شوند. این پرندگان معمولاً بدون نشان‌دادن علائم بیماری، ویروس را در دستگاه گوارشی خود حمل می‌کنند و از طریق فضولات، ویروس را به محیط منتشر می‌کنند. این آلودگی می‌تواند از طریق تماس مستقیم، آب آشامیدنی یا تجهیزات آلوده به گله‌های پرورشی منتقل شود.

🔹 نقش انسان و تجهیزات در انتقال ویروس Turkey flu

ویروس آنفولانزا می‌تواند از طریق لباس، کفش، وسایل حمل‌ونقل و تجهیزات آلوده از یک مزرعه به مزرعه دیگر منتقل شود. حتی ورود افراد غیرضروری به سالن‌های پرورش می‌تواند ریسک انتقال ویروس را افزایش دهد. بنابراین، رعایت اصول بهداشتی، ضدعفونی مداوم و محدودکردن ورود افراد به سالن‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است.

• 
  اهمیت امنیت زیستی سطح بالا برای کنترل تهدید آنفلوانزای مرغی – biosecurity & Avian Influenza control
• 
  تأثیر نور و سیستم روشنایی در پرورش طیور: کلید موفقیت در تولید و سلامت پرندگان – Lighting For Layers

---

🔸 علائم بالینی و تشخیص بیماری Turkey flu

علائم اولیه آنفولانزای بوقلمون Turkey flu

▪ کاهش اشتها و کم‌آبی بدن

▪ کاهش تولید تخم

▪ ضعف عمومی و بی‌حالی

▪ کاهش رشد و لاغری بوقلمون‌ها

علائم پیشرفته آنفولانزای پرحدت Turkey flu

◾ تورم سر، گردن و سینوس‌ها

◾ مشکلات تنفسی مانند نفس‌نفس زدن و خس‌خس سینه

◾ ترشحات بینی و چشم

◾ کبودی و سیاه‌شدن تاج و ریش

◾ مرگ‌ومیر ناگهانی در گله بدون علائم قبلی

◽ تفاوت علائم بین ویروس‌های کم‌حدت و پرحدت

ویروس‌های کم‌حدت ممکن است فقط علائم تنفسی خفیف و کاهش رشد ایجاد کنند، اما ویروس‌های پرحدت می‌توانند در مدت‌زمان کوتاهی منجر به تلفات گسترده شوند.

---

🔸 چرخه حیات ویروس آنفولانزا در محیط و میزبان

🔹 چرخه حیات ویروس در بدن بوقلمون

چرخه حیات ویروس آنفولانزا پس از ورود به بدن بوقلمون به‌صورت زیر است:

1. ورود ویروس: ویروس از طریق دستگاه تنفسی یا گوارشی وارد بدن می‌شود. در پرندگان، رایج‌ترین مسیر انتقال، استنشاق قطرات آلوده در هوا یا مصرف آب و خوراک آلوده است.

2. اتصال به سلول‌ها: پروتئین هم‌آگلوتینین (HA) موجود در سطح ویروس به گیرنده‌های سلول‌های اپیتلیال دستگاه تنفسی و گوارشی متصل می‌شود. این اتصال مرحله ابتدایی عفونت است.

3. ورود به سلول: پس از اتصال، ویروس وارد سلول میزبان می‌شود و کپسید ویروس باز شده، RNA ویروسی وارد سیتوپلاسم می‌شود.

4. تکثیر ویروس: RNA ویروسی به هسته سلول انتقال یافته و با استفاده از مکانیسم سلول میزبان، تکثیر می‌شود. سپس پروتئین‌های جدید ویروسی در سیتوپلاسم ساخته می‌شوند.

5. آزادسازی ویروس: ویروس‌های جدید از طریق پروتئین نورآمینیداز (NA) از سلول آزاد می‌شوند. این فرآیند باعث مرگ سلول میزبان و گسترش عفونت در بافت‌های اطراف می‌شود.

🔹 چرخه حیات ویروس در محیط Turkey flu

آب: ویروس آنفولانزا می‌تواند برای مدت طولانی در آب سرد زنده بماند. در دمای ۴ درجه سانتی‌گراد، ویروس ممکن است تا چندین هفته فعال باقی بماند.

خاک و فضولات: ویروس در فضولات خشک‌شده بوقلمون یا پرندگان وحشی می‌تواند برای چند روز زنده بماند. شرایط مرطوب و سرد بقای ویروس را طولانی‌تر می‌کند.

سطوح و تجهیزات: سطوح فلزی، پلاستیکی و چوبی می‌توانند ویروس را تا چند ساعت تا چند روز حفظ کنند، بسته به دما و میزان رطوبت محیط. ضدعفونی دوره‌ای این سطوح با مواد ضدویروسی مانند فرمالین، گلوتارآلدئید و ترکیبات آمونیوم چهارم ضروری است.

🔹  تأثیر شرایط محیطی بر طول عمر ویروس Turkey f Turkey flulu

دما: ویروس در دمای پایین طول عمر بیشتری دارد. در دمای بالا (مثلاً بالای ۵۶ درجه سانتی‌گراد)، ویروس به‌سرعت غیرفعال می‌شود.

رطوبت: رطوبت متوسط تا بالا شرایط مطلوب‌تری برای بقای ویروس فراهم می‌کند.

نور خورشید: اشعه ماورای‌بنفش نور خورشید می‌تواند ویروس را در عرض چند ساعت غیرفعال کند. بنابراین، تهویه مناسب و نوردهی طبیعی می‌تواند خطر آلودگی را کاهش دهد.

---

🔸 روش‌های تشخیص بیماری Turkey flu

🔹 تشخیص بالینی Turkey flu

تشخیص اولیه بیماری معمولاً بر اساس علائم بالینی انجام می‌شود. بااین‌حال، شباهت علائم آنفولانزا با سایر بیماری‌های تنفسی مانند نیوکاسل، برونشیت عفونی و مایکوپلاسموز، ضرورت انجام آزمایش‌های دقیق‌تر را نشان می‌دهد.

🔹 آزمایش‌های آزمایشگاهی Turkey flu

1. آزمون RT-PCR (واکنش زنجیره‌ای پلیمراز با رونویسی معکوس): این آزمایش استاندارد طلایی برای تشخیص ویروس آنفولانزا است. با استفاده از نمونه‌های گرفته‌شده از ترشحات تنفسی یا مدفوع، این آزمایش می‌تواند حضور ژنوم ویروس را حتی در مراحل اولیه عفونت شناسایی کند.

2. آزمون ELISA (آزمون ایمونوسوربنت متصل به آنزیم): برای شناسایی آنتی‌بادی‌های تولیدشده در پاسخ به ویروس استفاده می‌شود. این آزمون به‌ویژه برای بررسی سطح ایمنی گله پس از واکسیناسیون مفید است.

3. آزمون هم‌آگلوتیناسیون (HA) و مهار هم‌آگلوتیناسیون (HI): این آزمایش‌ها برای شناسایی پروتئین‌های سطحی ویروس (هم‌آگلوتینین) و تعیین تیپ ویروسی استفاده می‌شوند.

4. کشت ویروس: گرچه این روش زمان‌بر است، اما برای شناسایی ویروس‌های جدید و انجام مطالعات ژنتیکی اهمیت دارد.

🔹 نمونه‌گیری صحیح برای تشخیص دقیق Turkey flu

برای آزمایش‌های تنفسی، نمونه‌ها باید از ترشحات بینی، حلق یا نای گرفته شوند.

برای بررسی حضور ویروس در دستگاه گوارشی، نمونه‌های مدفوع یا بافت‌های روده‌ای استفاده می‌شوند.

نمونه‌گیری باید توسط دامپزشک یا تکنسین آموزش‌دیده انجام شود تا از آلودگی متقابل جلوگیری شود.

---

🔸 نحوه شیوع و انتقال بیماری Turkey flu

🔹 مسیرهای انتقال ویروس Turkey flu

1. تماس مستقیم: شایع‌ترین روش انتقال ویروس، تماس مستقیم با پرندگان آلوده یا ترشحات آن‌ها است. این تماس می‌تواند از طریق دستگاه تنفسی یا گوارشی انجام شود.

2. تماس غیرمستقیم: ویروس می‌تواند از طریق تجهیزات آلوده، لباس کارکنان، کفش‌ها، وسایل حمل‌ونقل و حتی گردوغبار سالن‌ها منتقل شود.

3. آب و خوراک آلوده: ویروس می‌تواند مدت‌زمان زیادی در آب سرد زنده بماند. اگر آب آشامیدنی گله با فضولات پرندگان وحشی آلوده شود، خطر انتقال ویروس افزایش می‌یابد.

4. انتقال از طریق هوا: ویروس‌های آنفولانزا می‌توانند از طریق قطرات کوچک هوا (آئروسل‌ها) از یک سالن به سالن دیگر منتقل شوند، به‌ویژه در شرایطی که تهویه مناسب وجود نداشته باشد.

🔹 نقش پرندگان وحشی و حیوانات دیگر Turkey flu

پرندگان وحشی، به‌ویژه اردک‌ها و غازها، بدون نشان‌دادن علائم بیماری، ویروس را در فضولات خود دفع می‌کنند و از این طریق محیط را آلوده می‌کنند.

جوندگان و حشرات نیز می‌توانند ویروس را از طریق تماس با فضولات آلوده به داخل سالن‌های پرورش منتقل کنند.

🔹 دوره نهفتگی و مدت زمان انتقال‌پذیری ویروس Turkey fluTurkey flu

دوره نهفتگی ویروس آنفولانزا بسته به نوع ویروس و شرایط محیطی می‌تواند بین ۲ تا ۷ روز متغیر باشد.

پرندگان آلوده می‌توانند ویروس را قبل از بروز علائم بالینی دفع کنند، که این موضوع تشخیص زودهنگام و جلوگیری از شیوع را دشوار می‌کند.

—

🔸 عوامل مستعدکننده و افزایش‌دهنده ریسک بیماری Turkey flu

🔹 عوامل محیطی

1. دمای پایین: کاهش دما باعث ضعف سیستم ایمنی پرندگان می‌شود و همچنین ویروس را برای مدت طولانی‌تری فعال نگه می‌دارد.

2. رطوبت بالا: رطوبت زیاد، انتقال ویروس از طریق هوا را تسهیل می‌کند، زیرا قطرات آلوده مدت بیشتری در هوا معلق می‌مانند.

3. تهویه نامناسب: عدم گردش هوای کافی باعث تجمع ویروس در سالن می‌شود و خطر انتقال را افزایش می‌دهد.

🔹 عوامل مدیریتی

1. تراکم بالای گله: تجمع بیش‌ازحد بوقلمون‌ها باعث تماس نزدیک‌تر و افزایش احتمال انتقال ویروس می‌شود.

2. آب و خوراک آلوده: استفاده از آب آشامیدنی آلوده به فضولات پرندگان وحشی یا خوراک آلوده خطر انتقال ویروس را افزایش می‌دهد.

3. نظافت ناکافی: جمع‌آوری نامناسب فضولات و عدم ضدعفونی منظم سالن‌ها محیط را برای رشد و بقای ویروس مساعد می‌کند.

🔹 عوامل مرتبط با سلامت گله

1. ضعف سیستم ایمنی: پرندگانی که دچار سوءتغذیه یا کمبود ویتامین‌های A، C و E هستند، مقاومت کمتری در برابر عفونت دارند.

2. استرس: استرس ناشی از تغییرات دما، حمل‌ونقل، صداهای بلند یا جابه‌جایی گله می‌تواند سیستم ایمنی را تضعیف کند.

3. عفونت‌های همزمان: بیماری‌هایی مانند مایکوپلاسموز، برونشیت عفونی یا کوکسیدیوز سیستم ایمنی را تضعیف کرده و پرنده را در برابر آنفولانزا آسیب‌پذیرتر می‌کنند.

🔸 تأثیر شرایط محیطی بر شیوع ویروس Turkey flu

🔹 دما

در دمای پایین‌تر از ۱۰ درجه سانتی‌گراد، ویروس مدت طولانی‌تری زنده می‌ماند و قابلیت انتقال بیشتری دارد. این شرایط در فصل زمستان، خطر شیوع بیماری را افزایش می‌دهد.

در دماهای بالای ۳۰ درجه سانتی‌گراد، طول عمر ویروس به‌شدت کاهش می‌یابد، اما گرمای بیش‌ازحد نیز می‌تواند پرندگان را دچار استرس حرارتی کند و مقاومت آن‌ها را کاهش دهد.

🔹 رطوبت

رطوبت نسبی بین ۵۰ تا ۷۰ درصد محیط مناسبی برای بقای ویروس است.

رطوبت بالا باعث ماندگاری طولانی‌تر قطرات حاوی ویروس در هوا می‌شود، درحالی‌که رطوبت بسیار پایین می‌تواند دستگاه تنفسی پرندگان را تحریک کند و آن‌ها را نسبت به عفونت آسیب‌پذیرتر کند.

🔹 تهویه

تهویه مناسب باعث کاهش غلظت ویروس در هوا و جلوگیری از تجمع گازهای مضر مانند آمونیاک و دی‌اکسیدکربن می‌شود.

سیستم تهویه باید به‌گونه‌ای تنظیم شود که جریان هوا از مناطق تمیز به مناطق آلوده حرکت کند تا از انتقال ویروس بین سالن‌ها جلوگیری شود.

🔹 نور خورشید و اشعه UV

اشعه ماورای‌بنفش (UV) موجود در نور خورشید می‌تواند ویروس را در عرض چند ساعت غیرفعال کند.

استفاده از نور طبیعی در سالن‌ها علاوه بر کاهش ویروس، سلامت عمومی پرندگان را نیز بهبود می‌بخشد.

—

🔸 پیشگیری و کنترل بیماری Turkey flu

🔹 اقدامات بهداشتی (Biosecurity) در مزارع پرورش بوقلمون

1. کنترل ورود و خروج افراد: ورود افراد غیرضروری به سالن‌های پرورش باید محدود شود. کارکنان باید قبل از ورود لباس و کفش مخصوص بپوشند و دست‌های خود را ضدعفونی کنند.

2. ضدعفونی تجهیزات و وسایل: تمام تجهیزات، وسایل حمل‌ونقل و قفس‌ها باید به‌صورت دوره‌ای با مواد ضدعفونی‌کننده مؤثر مانند گلوتارآلدئید، فرمالین یا ترکیبات آمونیوم چهارم ضدعفونی شوند.

3. کنترل پرندگان وحشی: نصب توری‌های محافظ بر روی پنجره‌ها و ورودی‌های سالن‌ها مانع ورود پرندگان وحشی می‌شود. استفاده از دستگاه‌های صوتی یا سایر روش‌های دورکردن پرندگان نیز مؤثر است.

4. مدیریت فضولات: فضولات باید به‌صورت بهداشتی جمع‌آوری و دفع شوند. نگهداری کود در فضای باز باید به‌گونه‌ای باشد که از دسترسی پرندگان وحشی جلوگیری شود.

🔹 رعایت فاصله بین سالن‌ها و مزارع

فاصله مناسب بین سالن‌های پرورش و همچنین بین مزارع مختلف، خطر انتقال ویروس از طریق هوا یا حشرات را کاهش می‌دهد.

در صورت شیوع بیماری، اعمال قرنطینه برای مزرعه آلوده و محدودکردن نقل‌وانتقال پرندگان ضروری است.

🔹 کاهش عوامل استرس‌زا

◽ دمای مناسب: حفظ دمای مناسب سالن، به‌ویژه در دوره‌های تغییرات ناگهانی دما، از استرس حرارتی جلوگیری می‌کند.

◽ تراکم گله: کاهش تراکم باعث کاهش رقابت برای خوراک و آب و کاهش تماس مستقیم بین پرندگان می‌شود.

◽ صدا و نور: پرندگان نسبت به صداهای بلند و نور شدید حساس هستند. کنترل میزان صدا و استفاده از نور ملایم، آرامش گله را حفظ می‌کند.

🔹 تغذیه برای تقویت سیستم ایمنی

ویتامین A: نقش مهمی در حفظ سلامت غشاهای مخاطی دستگاه تنفسی دارد و مانع از نفوذ ویروس می‌شود.

ویتامین C: یک آنتی‌اکسیدان قوی است که پاسخ ایمنی را تقویت کرده و مقاومت بدن را در برابر استرس افزایش می‌دهد.

ویتامین E: با خاصیت آنتی‌اکسیدانی خود، سلول‌های ایمنی را از آسیب‌های اکسیداتیو محافظت می‌کند.

سلنیوم: این عنصر معدنی با تقویت فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی، ایمنی پرندگان را افزایش می‌دهد.

پروبیوتیک‌ها و پری‌بیوتیک‌ها: با بهبود سلامت دستگاه گوارش، عملکرد سیستم ایمنی را تقویت می‌کنند.

🔹 استفاده از محرک‌های سیستم ایمنی

استفاده از محرک‌های طبیعی مانند عصاره اکیناسه (سرخارگل)، عصاره سیر و جینسینگ می‌تواند پاسخ ایمنی پرندگان را به‌طور طبیعی افزایش دهد.

برخی از ترکیبات گیاهی مانند فلاونوئیدها و پلی‌فنول‌ها نیز دارای خواص ضدویروسی و تقویت‌کننده ایمنی هستند.

🔹 بهداشت روانی گله

پرندگان نیز مانند سایر حیوانات نسبت به شرایط زندگی خود واکنش نشان می‌دهند. محیطی آرام، تمیز و بدون استرس علاوه بر کاهش احتمال ابتلا به بیماری، رشد بهتر و بهره‌وری بالاتری را نیز به دنبال دارد.

راهنمای جامع پرورش بوقلمون Turkey : مزایا، معایب و نکات کلیدی برای پرورش‌دهندگان و مصرف‌کنندگان گوشت بوقلمون

—

🔸 واکسیناسیون و ایمن‌سازی گله

🔹 نقش واکسیناسیون در کنترل آنفولانزای بوقلمون Turkey flu

واکسیناسیون یکی از مؤثرترین روش‌های پیشگیری از شیوع بیماری است. هدف واکسیناسیون، ایجاد ایمنی در گله و کاهش دفع ویروس توسط پرندگان آلوده است. اگرچه واکسیناسیون نمی‌تواند ۱۰۰٪ از ابتلا جلوگیری کند، اما شدت علائم را کاهش داده و میزان تلفات را به حداقل می‌رساند.

🔹 انواع واکسن‌های موجود

💉 واکسن‌های کشته‌شده (Inactivated): این واکسن‌ها از ویروس غیرفعال‌شده تهیه می‌شوند و ایمنی قوی اما کوتاه‌مدتی ایجاد می‌کنند. معمولاً به‌صورت تزریقی تجویز می‌شوند.

💉 واکسن‌های زنده تخفیف حدت‌یافته (Live Attenuated): این واکسن‌ها از ویروس زنده‌ای استفاده می‌کنند که قدرت بیماری‌زایی آن کاهش‌یافته است. ایمنی ایجادشده توسط این واکسن‌ها طولانی‌تر و قوی‌تر است.

🔹 برنامه واکسیناسیون بوقلمون‌ها

📅 جوجه‌های یک‌روزه: واکسیناسیون اولیه برای ایجاد ایمنی پایه در برابر ویروس‌های شایع مانند H5 و H9 ضروری است.

📅  واکسیناسیون تقویتی: بسته به نوع واکسن و شرایط منطقه، واکسیناسیون تقویتی در سنین ۴ تا ۶ هفتگی و سپس در دوره‌های بعدی انجام می‌شود.

📅 واکسن‌های تنفسی و خوراکی: برخی واکسن‌ها به‌صورت اسپری یا قطره چشمی تجویز می‌شوند تا ایمنی موضعی در دستگاه تنفسی ایجاد کنند.

—

🔸 درمان بیماری و مدیریت گله‌های آلوده Turkey flu

🔹 درمان حمایتی برای کاهش علائم بیماری

از آنجا که آنفولانزا یک بیماری ویروسی است، درمان خاصی برای ازبین‌بردن ویروس وجود ندارد. بااین‌حال، اقدامات حمایتی می‌توانند علائم بیماری را کاهش دهند و شانس بقاء پرندگان را افزایش دهند:

◽ استفاده از ویتامین‌های گروه B و ویتامین C برای تقویت سیستم ایمنی

◽ مصرف الکترولیت‌ها برای جبران کم‌آبی بدن و حفظ تعادل الکترولیتی

◽ استفاده از محرک‌های سیستم ایمنی مانند اکیناسه ویتامین C در ترکیبات تجاری مانند ایمونوفین پلاس.

🔹 استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها برای کنترل عفونت‌های ثانویه

اگرچه آنتی‌بیوتیک‌ها مستقیماً بر ویروس تأثیر ندارند، اما می‌توانند از عفونت‌های باکتریایی ثانویه که در اثر ضعف سیستم ایمنی بروز می‌کنند، جلوگیری کنند. آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف با استفاده از آنتی بیوگرام معمولا استفاده می‌شوند.

🔹 جداسازی و مدیریت پرندگان بیمار Turkey flu

پرندگان بیمار باید بلافاصله از گله جدا شوند تا از انتشار ویروس جلوگیری شود.

سالن‌هایی که پرندگان آلوده در آن نگهداری می‌شوند باید قرنطینه شوند و کارکنان نباید بدون ضدعفونی کامل وارد سالن‌های دیگر شوند.

🔸  پروتکل‌های ضدعفونی و پاکسازی پس از شیوع بیماری Turkey flu

🔹 مراحل اولیه پاکسازی و ضدعفونی

1. تخلیه سالن: ابتدا باید پرندگان آلوده با رعایت اصول بهداشتی معدوم شوند تا از گسترش ویروس جلوگیری شود.

2. جمع‌آوری و دفع فضولات: فضولات، خوراک باقیمانده و بستر آلوده باید جمع‌آوری و در مکانی دور از مزرعه دفن یا سوزانده شوند.

3. پاکسازی مکانیکی: تمام سطوح، دیوارها، کف و تجهیزات باید با آب و مواد شوینده شسته شوند تا آلودگی‌های ظاهری از بین برود.

🔹 ضدعفونی شیمیایی

1. ضدعفونی اولیه: پس از شست‌وشوی مکانیکی، از مواد ضدعفونی‌کننده مانند فرمالین، گلوتارآلدئید یا ترکیبات آمونیوم چهارم استفاده می‌شود. این مواد باید مطابق با دستورالعمل سازنده رقیق شوند و به‌طور کامل روی سطوح اسپری شوند.

2. ضدعفونی ثانویه: پس از خشک‌شدن سطوح، مرحله دوم ضدعفونی انجام می‌شود تا هرگونه ویروس باقیمانده از بین برود.

3. ضدعفونی تجهیزات و وسایل: تمامی تجهیزات مانند آبخوری‌ها، دانخوری‌ها، قفس‌ها و لباس کارکنان باید جداگانه ضدعفونی شوند. وسایل حمل‌ونقل نیز نباید فراموش شوند.

🔹  قرنطینه و زمان‌بندی بازگشت گله

1. قرنطینه سالن: سالن باید حداقل به مدت ۲ تا ۳ هفته پس از آخرین ضدعفونی خالی بماند تا ویروس‌های احتمالی از بین بروند.

2. بازرسی و آزمایش: قبل از ورود گله جدید، نمونه‌برداری از محیط انجام می‌شود تا اطمینان حاصل شود که هیچ اثری از ویروس باقی نمانده است.

3. ورود گله جدید: پس از تأیید سلامت محیط، جوجه‌های جدید وارد سالن می‌شوند. در این مرحله، رعایت اصول بهداشتی برای جلوگیری از آلودگی مجدد بسیار مهم است.

---

• 
  مزایای استفاده از اسیدی‌فایرها (Acidifiers) در پرورش طیور: راهنمای جامع برای افزایش سلامت و بهبود تولید
• 
  محرک‌های رشد طیور: پروبیوتیک‌های محرک رشد probiotics growth supplements

🔸 تأثیرات اقتصادی و اجتماعی بیماری Turkey flu

🔹 خسارات اقتصادی در صنعت پرورش بوقلمون

شیوع آنفولانزای بوقلمون می‌تواند منجر به خسارات اقتصادی سنگینی شود:

کاهش تولید گوشت و تخم بوقلمون به دلیل مرگ‌ومیر یا افت رشد پرندگان

هزینه‌های بالای درمان، واکسیناسیون و ضدعفونی مزارع

کاهش بهره‌وری و افزایش هزینه‌های تغذیه به دلیل کاهش اشتها و رشد آهسته پرندگان

🔹 تأثیر بر تجارت و صادرات محصولات طیور

شیوع آنفولانزا معمولاً منجر به اعمال محدودیت‌های تجاری و قرنطینه‌ای می‌شود، که صادرات محصولات طیور را با مشکل مواجه می‌کند.

بسیاری از کشورها واردات طیور و فرآورده‌های آن را از مناطق آلوده ممنوع می‌کنند که می‌تواند بازارهای بین‌المللی را از دسترس خارج کند.

🔹 تأثیرات اجتماعی و روانی بر پرورش‌دهندگان

شیوع گسترده بیماری می‌تواند منجر به ورشکستگی برخی مزارع شود، زیرا هزینه‌های کنترل بیماری و کاهش تولید می‌تواند سودآوری را از بین ببرد.

پرورش‌دهندگان معمولاً تحت‌فشار روانی زیادی قرار می‌گیرند، به‌ویژه زمانی که مجبور به معدوم‌سازی گله‌های خود برای جلوگیری از گسترش بیماری می‌شوند.

🔹 هزینه‌های مرتبط با اقدامات پیشگیری و کنترل

اجرای برنامه‌های بهداشتی مانند ضدعفونی مداوم، واکسیناسیون دوره‌ای و محدودکردن ورود افراد به سالن‌ها، هزینه‌بر است اما در بلندمدت باعث کاهش خطر شیوع بیماری و جلوگیری از خسارات سنگین‌تر می‌شود.

—

🔸 مدیریت بحران و مقابله با شیوع گسترده Turkey flu

در صورت مشاهده علائم مشکوک، سریعاً باید با دامپزشک محلی تماس گرفت.

پرندگان آلوده باید از گله جدا شده و در موارد شدید، معدوم‌سازی گله برای جلوگیری از گسترش ویروس ضروری است.

رعایت مقررات قرنطینه‌ای و گزارش سریع به سازمان دامپزشکی کشور اهمیت بالایی دارد.

—

🔸 استفاده از داروها و مکمل‌های گیاهی در پیشگیری و درمان Turkey flu

ترکیبات طبیعی می‌توانند نقش موثری در تقویت سیستم ایمنی و کاهش خطر ابتلا به آنفولانزا داشته باشند، محصولاتی ماننده:

بیوهربال و ایمونوفین با فرمولاسیون ویژه برای بوقلمون.

استفاده از پروبیوتیک های تخصصی با کیفیت بالا مانند کلستات در آب آشامیدنی یا خوراک

🔸  نقش ژنتیک و اصلاح‌نژاد در مقاومت به بیماری

🔹 تأثیر ژنتیک بر حساسیت به آنفولانزا

برخی نژادهای بوقلمون نسبت به ویروس آنفولانزا حساس‌تر هستند. به‌عنوان‌مثال، نژادهای سنگین مانند Broad Breasted White (سفید سینه‌پهن) به دلیل تراکم بدنی بیشتر و سیستم ایمنی حساس‌تر، بیشتر در معرض خطر قرار دارند.

نژادهای بومی یا نیمه‌وحشی معمولاً مقاومت بیشتری نسبت به بیماری‌های ویروسی دارند، زیرا در طول سال‌ها در معرض عوامل بیماری‌زا قرار گرفته‌اند و مقاومت طبیعی بیشتری کسب کرده‌اند.

🔹 برنامه‌های اصلاح‌نژادی برای افزایش مقاومت

در سال‌های اخیر، شرکت‌های اصلاح‌نژاد طیور تمرکز خود را بر انتخاب بوقلمون‌هایی با سیستم ایمنی قوی‌تر قرار داده‌اند. این انتخاب بر اساس شاخص‌های ایمنی مانند میزان تولید آنتی‌بادی، سرعت پاسخ ایمنی و مقاومت در برابر عفونت انجام می‌شود.

استفاده از فناوری‌های نوین مانند ویرایش ژنی (CRISPR) نیز در حال بررسی است تا ژن‌های مرتبط با مقاومت در برابر ویروس شناسایی و تقویت شوند.

🔹 اهمیت تنوع ژنتیکی

حفظ تنوع ژنتیکی در گله‌ها اهمیت زیادی دارد، زیرا پرورش گله‌های یکنواخت ازنظر ژنتیکی خطر شیوع بیماری را افزایش می‌دهد. در گله‌های متنوع، احتمال وجود پرندگانی با مقاومت طبیعی در برابر ویروس بیشتر است، که می‌تواند گسترش بیماری را محدود کند.

🔶 نتیجه‌گیری

آنفولانزای بوقلمون Turkey flu یکی از جدی‌ترین تهدیدها برای صنعت طیور است که با شناخت علائم، پیشگیری به‌موقع و رعایت اصول بهداشتی می‌توان از شیوع آن جلوگیری کرد. واکسیناسیون منظم، کنترل ورود پرندگان وحشی و استفاده از مکمل‌های گیاهی، ازجمله راهکارهای مؤثر در کاهش خطر این بیماری هستند. پرورش‌دهندگان باید با همکاری نزدیک با دامپزشکان، سلامت گله‌های خود را تضمین کنند و در صورت مشاهده هرگونه علائم مشکوک، سریعاً اقدامات لازم را انجام دهند.